Doğruhaber
İbnu Ebî Evfa (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: “Bir adam gelerek “Ey Allah’ın Resûlü! dedi, ben Kur’an’dan bir parça seçip alamıyorum. Bana kifâyet edecek bir şeyi Siz bana öğretseniz!” Öyleyse, “Sübhânallah velhamdülillah ve lâilâhe illallah, vallâhu ekber velâ havle velâ kuvvete illâ billâh, de” buyurdu.
“Ey Allah’ın Resûlü! dedi, bu zikir Allah içindir. Kendim için dua olarak ne söyleyeyim?”
“Şöyle dua et: “Allah’ım! Bana merhamet et, afiyet ver, hidayet ver, rızık ver!”
Adam (dinleyip, kalkınca) ellerini sıkıp göstererek: “Şöyle (sımsıkı belledim!)” dedi. Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm), bunun üzerine: “İşte bu adam iki elini de hayırla doldurdu!..” buyurdu.”
[Ebû Dâvud, Nesâî]