Yunus Emre

Doğruhaber / Keşkül

Yunus Emre

ŞİİR
Bir küt ile güreştim elsiz ayağım aldı
Şunu da basamadım göyündürdü özümü

ŞERHİ
Yunus burada bir kavgadan, güreşten bahsediyor. Biteviye devam eden bir güreş. Rakibi zahiren güçsüz, çünkü elsiz. Ama ayaklarını ondan bir türlü kurtaramıyor. Bu kvagadan galip olup rahatlayamamış bir türlü ve bu da içini göyündürüyor/yakıyor.
Bir önceki beyitte bir sinek kadar küçük olmasına rağmen nice kartalları yerle yeksan eden yunus şimdi kütürüm bir varlığa karşı olan çaresizliğini beyan ediyor. Bu düşmanı “nefs-i emmare”dir. Mümin hiçbir zaman nefsini tamamen alt edemez ve ölünceye kadar bu kavgası devam eder. Nefsi susturmanın yolu yoktur. Her isteğini karşıla, yine de doymaz. Dolayısıyla her zman tetikte olmak lazım ve bu düşmanı asla hafife almamak icap eder.