Ey Demirtaş, Ey takım elbiseli Hendek Kazmaları, Ey Yusufları boğan kandan kuyular, Ey gül vaat edip gül bahçelerini talan eden yağmacılar, Ey babalara eve dönemeyen evlatlar bırakan ihtişamlı cani..
Demedim mi sana Yasin`in cesediyle geçsen de barajı, hakikatin deryasında boğulacaksın!
Yerde mayın döşeyip göğün rahmetini unutan toy vicdan sahipleri! Ey! Devirdiğini zanneden kinden kaleciler, kursağınızda kalan heves leşini nereye gömdünüz? Nereye kaçıyorsunuz? Bak bu zafer bu da attığınız ok! Zafer kimin elinde ok kimin cebinde paslandı!
Demedim mi sana yiğidin tokadı suratını değil kalbini acıtır!
Demedim mi sana sen dalga geçersin Allah deniz yağdırır!
Demedim mi sana sen küçümsersin lakin Allah kibrini ufalar, nefretin ayazda kalır!
Demedim mi sana uğruna öleceğin bir davan yoksa kelle pazarında yoksul kalırsın!
Demedim mi sana eğilmeyeni bükmeye çalışma! Demedim mi sana o çok güvendiğin dağlar hüsrana terfi!
Demedim mi sana Demirtaş, bu bağda üzüm şerefli ağızlara ilham sana çöptür! Demedim mi sana hamuru çamurla yoğurma bir gün eline sıvadığına muhtaç kalırsın!
Demedim mi sana zafer secdesiyle bahar hicretiyle gelir yerleştiğini zannedersin lakin adamlıktan göçmek zorunda kalırsın.
Dedim! Onlar inşirahı sıktılar senin tuzaklarına! Onlar şükür secdesine alın koydular sense ihtirasa kafa yordun!
Yasin.. Odasında gölgesi eskimeyen bir kıyam izi.. Yasin Börü. İki acım var.. İkisinde de iç geçiririm hüzün kılıfına.. Biri Yasin ve arkadaşları diğeri de bir dalganın bir de Esed`in vurduğu Aylan Kürdi.
Yasin köpeklerin dişleri arasında derisi yüzülen devamı cennette çocuk. Secdenin kurşun geçirmediğini anlatan gövdesiyle bize bir şey söyledi gitti. Öfkem Yasinle yaşıt.. Öyle ki Fatihasını bile dişlerimi sıka sıka okurum.. Zalim hayvanların öfkesi Fatihama sızar , lakin Cennetin varlığıyla Yasin`e seslenirim. Teskin olana and olsun.
Diyarbakır`da rüzgar o yiğidin gözlerine esti esti ki kirpiklerinde sallanan kanlı yapraklar dökülsün.. Yasin. Artık çağrılmayan çocuk.. Yasin annen senin eve geç kalışlarını özlemiştir. Sabah namazına kalkışlarını kıyamını ve eve sinen o çocuk çocuk secdelerini özlemiştir.
Şimdi bırak zalimler hesap versin Yasin.
Sen deşilse de gövden o onurlu gölgenle zafer kıyamına dur.
Yasin öyle deştiler ki o secde vahası gövdeni annene bebekken öptüğü bir benin kaldı, annen seni beninden tanıdı ki Allah da seni şehadetinden tanısın..
Amin..
Esra Elönü / Haber7