İslam dini fitne ve fesadın önüne geçmek için alınması gereken önlem ve tedbirlerin hepsini zorunlu kılmıştır. Mahrem olmayan erkek ve bayanların zaruret ve gayri ihtiyari durumların dışında birbirlerine bakması ayet ve hadislerle haram kılınmıştır. Bununla birlikte birbirlerine mahrem olanlar arasında da fitne ve nahoş duygu ve düşünceler meydana gelmesin diye avret mahalliyle ilgili belirli sınır ve ölçüler getirilmiştir. Allah (cc) aile içi hukuku esas alan ayetlerin en fazla yer aldığı Nur suresinde şöyle buyurmaktadır;
…(Mümin kadınlar) Ziynetlerini; kocalarından, babalarından, kocalarının babalarından, oğullarından, üvey oğullarından, erkek kardeşlerinden, erkek kardeşlerinin oğullarından, kız kardeşlerinin oğullarından, müslüman kadınlardan, sahip oldukları kölelerden, erkekliği kalmamış hizmetçilerden ve henüz kadınların mahrem yerlerine vakıf olmayan erkek çocuklardan başkalarına göstermesinler… (Nur 31)
Ayette geçen ziynetten kasıt süs eşyalarının kendisi değil onların takıldığı yerlerdir. Mesela yüzük için eller, kolye için boyun vb. yerler gibi. Ecnebi olan erkek ve kadınların birbirlerinin avret sayılabilecek yerlerine bakmasının haram olduğu kesindir. Avret yerlerinin sınırıyla ilgili islam âlimleri arasında ihtilaf bulunmakla birlikte yaygın olan görüş yüzün de avret mahalli sayılmasıdır. Çünkü yüz fitne yeridir.
Mahremler arası avret sınırı şu şekildedir;
1-Kadının kadına karşı olan avret sınırı: Diz ile göbek arasıdır. Bunun dışındaki yerlere ihtiyaç olmaksızın bakmak caiz değildir.
2-Erkeğin erkeğe karşı olan avreti: Aynı şekilde diz ile göbek arasıdır.
3-Kadın veya erkeğin kendi mahremlerinden olan karşı cinslere karşı avret sınırı: Bu, kadının; baba, amca, dayı, yeğen ve diğer mahremlerine karşı olan avret sınırıdır ki bunların ziyneti diz ile göbek arasıyla birlikte karın ve sırt kısmının dışında kalan yerlerdir. Çünkü bu tür yerleri kadın ancak kendi eşine gösterebilir. Bunun dışında kalan ayaklar, bilekler, yüz ve boyun kısmının mahremler arsında görünmesinde bir sakınca yoktur. Ancak örfi olarak edep ve hayanın muhafaza edilmesi en iyisidir.