İstanbulda Filistin ve Lübnan yararına düzenlenen gecede okuduğu şiirle herkesi gözyaşlarına boğan Şeymanın o şiiri..
İzleyenleri derinden etkileyen şiire tekrar ulaşmak, bir daha dinlemek isteyenler için şiiri yayınlıyoruz.
Ben Filistinli çocuğum, yoksul aç Bir dilim ekmeğe, bir yudum suya muhtaç diyen Şeymanın Ben Filistinli Çocuk adlı şiiri:
BEN FİLİSTİNLİ ÇOCUK
Yoksul aç bir dilim ekmeğe bir yudum suya muhtaç
Ben filistinli çocuk
Açsa güzel çiçekler görmez gözüm
Bana silah uzanır gül ve çiçek yerine
Burada gül değil gülleler vardır
BEN FİLİSTİNLİ ÇOCUK
Unuttum oynamayı unuttum oyuncakları
Bir tek Oyun var bildiğim sapan ile savaşmak
Silahtan başka oyuncak`ta görmedim zaten
BEN FİLİSTİNLİ ÇOCUK
Doğduğumda kendimi savaşın içinde buldum
Gözümden yaş değil kan gelir
Ben dövüşürüm zulmün tahtına karşı
Oyun nedir tatmadım ben
Benim oyunum savaşmak
Sen oyunda vurulursan ebe olursun
Ben oynarken ŞEHİT olurum
BEN FİLİSTİNLİ ÇOCUK
Ne zaman duyulacak feryadım
Ne zaman duyulacak ahım
Ne zaman.....
Ne zamanı yok artık
Düşünecek vakitte yok
Sen okula başladığında ben savaşta olacağım
Kitap defter göremeden
Kuş Nedir çiçek nedir sevgi nedir bilemeden
BEN FİLİSTİNLİ ÇOCUK
Söyleyin nedir benim günahım
Ne zaman duyulacak feryadım
Nezaman duyulacak ahım
Ne zaman....
Vatanında garip esir gülmeyi unutmuş Gözünden boncuk boncuk yaş değil kangelen
Çocuklarda olduğunu bilmenizi isterim
Ey yeryüzü çocukları
İnsanlık ölmesin diyenler
Kardeşsek eğer Gelinde beraber gülelim
Beraber oynayalım beraber yaşayalım