Bırak beni ağlayayım!...
Katmerleşen kalbime birkaç damla gözyaşı dökeyim.
Günahlarıma, cürmüme Ağlayayım.
Geçirdiğim boş zamanlarıma,
Melayani boş işlere ağlayayım
Bırak beni ağlayayım!...
Bunca günahlar içinde katılaşan kalbime
İşlenen bunca zulme ve bunca işkencelere,
Sağır kalışıma ağlayayım
Sokaktaki yoksula,
Çöplükte ekmek toplayan çaresizlere ağlayayım...
Kanları vampirlerce emilen yetimlere,kimsesizlere
Duyarsızlığıma,karşı durmayışıma ağlayayım,...
Şu sahte ve yalan dünyanın
Sahte yüzüne ram oluşuma ağlayayım...
Zalimlerin,zorbaların bu dünyadaki şu zulümlerini
Alkışlayan Müslümanlara,
Sessiz kaldığım için kendime ağlayayım...
Musibetler içinde kaybolmuş benliğime
Rabbime gereyi gibi kul olamayışıma ağlayayım...
Bırak beni, secdelerde gözyaşı dökeyim
Şu halime bir bak avareyim.
Secdelerde huzuru bulmak için, bırak beni
Buğulanmış bir pul kadar degerinin olmadığı
Bir pul için insanların öldürülüşüne ağlayayım...
Bırak beni ağlayayım!...,
Katmerleşen kalbime bir kaç damla göz yaşı dökeyim
Nerde varsa bir Müslüman
Orda barut, kan, zulüm ve işkence
Mazlumlar,mahrumlar,dullar ve yetimler...
Bütün bunlardan sonra;
Hislerim ölmediyse,varsa hala bedenimde üç-beş damla göz yaşı
Bırak beni ağlayayım!...,
Katmerleşen kalbime bir kaç damla göz yaşı dökeyim ...
Sümeyye Demir / Adıyaman – Yaş: 21