Muhammed yoktu...
Zalimlerin zulum yapmak için fırsatları çoktu...
Ve işte sıra peygamber torunu Hüseyine gelmişti...
Davası olan İslam için..
İşte bu davayı yaşatmak için..
Bir can daha elden gidiyordu..
Davanın yayılmasına öfkelenen yezid kerbela da bir başı daha almıştı kılıçlar ucuna..
İşte bunu haykırıyordu kerbela..
Toprağı üzerinde Hüseyinin kanına bakarak...
Bu dava için canının feda edildiğini öğrenerek..
Yeni öğrenmişti kerbela bunu...
Bu aşkın bu İslam sevdasının bir değil bin cana feda olduğunu..
Haykırıyordu kerbela
Zeynebin figanıyla başı olmayan nurlu bedene bakarak..
Direniş timsali Zeyneb gibi..
Haksızlığa boyun eğmeyen,davanın ayaklar altına alınmasına karşı başını kılıçlara veren Hüseyin gibi..
İşte kerbela haykırıyor
Gülün dalından koparıldığına...
Gecenin neden bu kadar mazlum olduğuna..
Sen yoktun sevgili..
Kerbela seni haykırıyordu Muhammed nerede?
Onun gülü koparıldı diye..
Sen yoktun Sevgili...
Şehadet Hüseyinin kapısını çalmış onu bekliyordu...
Torunun ümmetinin sessizliğine bir çığlık olmuştu..
Torunun gecenin boğucu karanlığına bir güneş olmuştu..
Allahu Ekber diye haykıran dilin olmuştu..
İşte kerbela yine haykırıyor
Zülmun bitmediği bir asırda Sümeyye gibi bu dava uğruna ailesinin canını vererek bu sevda Sarmıştı bir kere onları..
İşte bu sevdaya karşı canlarını ortaya koymuştular Musab bin Umeyr gibi..
İşte kerbela yine haykırıyor haykırıyor zamanın Hüseyinleri için...
Zeynep Tekdağ / Diyarbakır – Yaş: 14